روتاتور کاف یا عضلات چرخاننده شانه چیست؟
فهرست عناوین مقاله
روتاتور کاف چیست؟
روتاتور کاف گروهی از عضلات و تاندونها است که مفصل شانه را احاطه کرده و سر استخوان بازوی شما را محکم در حفره کم عمق شانه نگه میدارد. آسیب روتاتور کاف میتواند باعث درد مبهم شانه شود، که اغلب با دورتر کردن بازو از بدن، بدتر میشود. آسیبهای روتاتور کاف شایع است و با افزایش سن افزایش مییابند. این موارد در افرادی که مشاغلی انجام میدهند که نیاز به انجام مکرر حرکات بالاتر از سر دارند مانند نقاشان و نجاران زودتر انفاق میافتند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری روتاتور کاف میتوانند علائم خود را کنترل کرده و با تمرینات فیزیوتراپی که انعطاف پذیری و قدرت عضلات اطراف مفصل شانه را بهبود میبخشد به فعالیتهای خود بازگردند. گاهی اوقات، ممکن است پارگیهای روتاتور کاف در اثر یک آسیب دیدگی رخ دهد. در این شرایط، ارزیابی پزشکی باید در اسرع وقت انجام شود تا در مورد نقش جراحی درد درمان بحث شود. پارگیهای گسترده روتاتور کاف قابل رفع نیستند و باید درمان جراحی برای درمان آنها را در نظر گرفت.
علائم آسیب روتاتور کاف
درد همراه با آسیب روتاتور کاف ممکن است :
♦ خواب را مختل کند.
♦ با ضعف بازو همراه باشد.
♦ به عنوان یک درد مبهم در شانه توصیف شود.
♦ شانه زدن مو یا رسیدن دست به پشت خود را دشوار کند.
علت آسیب روتاتور کاف
بیماری روتاتور کاف ممکن است در نتیجه آسیب قابل توجهی به شانه و یا تحلیل رفتن تدریجی یا ساییدگی و پارگی بافت تاندون باشد. فعالیت بالای سر تکراری یا بلند کردن وزنه در مدت زمان طولانی ممکن است تاندون را تحریک یا آسیب برساند.
عوامل خطر
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به آسیب روتاتور کاف را افزایش دهد :
♦ سن : هر چه پیرتر میشوید، خطر آسیب روتاتور کاف افزایش مییابد. پارگی روتاتور کاف بیشتر در افراد بالای 60 سال دیده میشود.
♦ سابقه خانوادگی : ممکن است یک مولفهی ژنتیکی در آسیبهای روتاتور کاف وجود داشته باشد زیرا به نظر میرسد در خانوادههای خاصی بیشتر دیده میشود.
♦ مشاغل ساختمانی : مشاغلی مانند نجاری یا نقاشی در خانه نیاز به حرکات مکرر بازو، اغلب بالای سر دارد که میتواند به مرور زمان به روتاتور کاف ( چرخاننده بازو) آسیب برساند.
عوارض
بدون درمان، مشکلات روتاتور کاف ممکن است منجر به از دست دادن حرکت یا ضعف دائمی شود و منجر به تحلیل رفتن مفصل شانه شود. اگرچه استراحت به شانه برای بهبودی شما ضروری است، اما بی حرکت ماندن شانه برای مدت طولانی میتواند باعث ضخیم شدن و سفت شدن بافت همبند مفصل شود (شانه منجمد).
پیشگیری
اگر در معرض آسیبهای روتاتور کاف هستید یا در گذشته آسیب روتاتور کاف داشته اید، تمرینات روزانه تقویت شانه میتواند از آسیب دیدگی مفصل شانه در آینده جلوگیری کند. بیشتر افراد عضلات جلوی قفسه سینه، شانه و بازو را انجام میدهند، اما تقویت عضلات پشت شانه و اطراف کمربند شانه برای بهینه سازی تعادل عضلات شانه به همان اندازه مهم است. پزشک یا یک فیزیوتراپیست میتواند به شما کمک کند تا یک برنامه روتین ورزشی را تنظیم کنید.
تشخیص آسیب روتاتور کاف
در طول معاینه فیزیکی، پزشک قسمتهای مختلف شانه شما را فشار میدهد و بازوی شما را به موقعیتهای مختلف منتقل میکند. وی همچنین قدرت عضلات اطراف شانه و بازوهای شما را آزمایش میکند.
در بعضی موارد، او ممکن است آزمایشهای تصویربرداری را توصیه کند، مانند :
♦ اشعه ایکس : اگرچه پارگی روتاتور کاف در اشعه ایکس نشان داده نمیشود، اما این آزمایش میتواند خار استخوان یا سایر دلایل احتمالی درد شما مانند آرتروز را تجسم کند.
♦ ام آر آی : این فناوری از امواج مغناطیسی استفاده میکند. تصاویر به دست آمده تمام ساختارهای شانه را با جزئیات کامل نشان میدهد. کیفیت تصاویر بستگی زیادی به کیفیت تجهیزات مورد استفاده دارد.
♦ سونوگرافی : در این نوع آزمایش از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای بدن، به ویژه بافتهای نرم مانند عضلات و تاندونها استفاده میشود. سونوگرافی این امکان را برای آزمایش پویا ( همراه با حرکت)، ارزیابی ساختارهای شانه شما هنگام حرکت فراهم میکند. همچنین امکان مقایسه سریع شانه آسیب دیده و شانه سالم را فراهم میکند.
درمان آسیب روتاتور کاف
درمانهای محافظه کارانه، مانند استراحت، یخ و فیزیوتراپی بعضی اوقات تمام مواردی است که برای بهبودی از آسیب روتاتور کاف لازم است. اگر آسیب دیدگی شما شدید باشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. اگر درمانهای محافظه کارانه درد شما را کاهش نداده است، پزشک ممکن است تزریق استروئید را در مفصل شانه شما توصیه کند، به خصوص اگر درد در خواب، فعالیتهای روزمره یا فیزیوتراپی شما تداخل ایجاد کند. در حالی که چنین تزریقهایی غالباً به طور موقت مفید هستند، اما باید از آنها عاقلانه استفاده شود، زیرا میتواند به تضعیف تاندون کمک کند و در صورت لزوم، ممکن است موفقیت جراحی را کاهش دهد.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی معمولاً یکی از اولین معالجاتی است که پزشک شما پیشنهاد میدهد. تمرینات متناسب با محل خاص آسیب روتاتور کاف میتواند به شما کمک کند تا انعطاف پذیری و قدرت شانه شما را بازیابی کند. فیزیوتراپی همچنین بخش مهمیاز روند بهبودی پس از جراحی روتاتور کاف است.
جراحی
انواع مختلفی از جراحی ها برای صدمات روتاتور کاف در دسترس است، از جمله :
♦ ترمیم تاندون با آرتروسکوپی : در این روش، جراحان یک دوربین کوچک (آرتروسکوپ) و ابزار را از طریق برشهای کوچک وارد میکنند تا تاندون پاره شده دوباره به استخوان متصل شود.
♦ ترمیم تاندون باز : در برخی شرایط، ترمیم تاندون باز ممکن است گزینه بهتری باشد. در این نوع جراحی ها، جراح شما از طریق یک برش بزرگتر مجدداً تاندون آسیب دیده را به استخوان متصل میکند.
♦ انتقال تاندون : اگر تاندون پاره شده بیش از حد آسیب دیده باشد برای اینکه بتواند دوباره به استخوان بازو متصل شود، جراحان ممکن است تصمیم بگیرند که از تاندون نزدیک به عنوان جایگزین استفاده کنند.
شیوه زندگی و درمانهای خانگی
درد ناشی از آسیب جزئی روتاتور کاف اغلب با مراقبت مناسب به خودی خود کاهش مییابد. از آنچه باعث درد شده است دست بردارید و سعی کنید از حرکات دردناک جلوگیری کنید. فعالیت سنگین یا بالای سر را تا زمانی که درد شانه شما فروکش کند محدود کنید. یخ گذاشتن بر روی شانه ممکن است به احساس بهتر آن کمک کند. مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن نیز ممکن است کمک کننده باشند.
آماده شدن برای قرار با پزشک
شما احتمالاً با مراجعه به پزشک متخصص طب ورزشی خود شروع خواهید کرد. بسته به شدت آسیب، درمان مناسب توسط پزشک برای شما شروع خواهد شد. اگر آسیب دیدگی شما شدید باشد، ممکن است به یک جراح ارتوپدی ارجاع شوید. اگر در گذشته برای یک مشکل مشابه تحت درمان قرار گرفته اید، ممکن است لازم باشد سوابق و مطالعات تصویربرداری گذشته را با خود به جلسه ملاقات برسانید.
توجه : کلینیک یارا به عنوان یکی از تخصصی ترین مراکز توابخشی یاری بخش شما عزیزان در برای درمان خار پاشنه در کرمان، درمان درد کمر در استان کرمان، انجام مراحل فیزیوتراپی و سایر درمان های کم تهاجمی درد خواهد بود. شما می توانید از طریق این لینک رزرو، اقدام به دریافت وقت ملاقات جهت رفع بیماری خود در کلینیک تخصصی توانبخشی یارا کنید.
بیماری روتاتور کاف ممکن است در نتیجه آسیب قابل توجهی به شانه و یا تحلیل رفتن تدریجی یا ساییدگی و پارگی بافت تاندون باشد.